En ineens zijn we alweer een half jaar verder...
Door: Ingrid
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
23 Oktober 2012 | Rwanda, Rwamagana
Het is alweer een tijd geleden dat ik iets van mij heb laten horen, nbabarida!
Maar nu, 6 maanden verder kan ik zeggen ‘murugo Rwamagana’ oftewel, ‘Rwamagana is thuis’. Vooral de eerste 2 a 3 maanden, ik kan het niet ontkennen, kon ik af en toe denken ‘damn , waar ben ik aan begonnen???’ Zo probeerde ik in het begin ieder weekend (en ander moment dat zich voordeed) Rwamagana te ‘ontvluchten’, nu ben ik blij als ik een weekend gewoon in Rwamagana kan zijn.
In de 6 maanden dat ik nu hier ben heb ik al 1 schoolvakantie gehad, in juli en augustus en ook komt de nieuwe schoolvakantie in november en december er alweer aan! De periode tussen deze vakanties was druk, maar leuk. Ik heb alle scholen die mij zijn toegewezen (11) bezocht en 2 dagen training gedaan in iedere school met de leerkrachten. We hebben een dag van alles gedaan dat met child centred methodology te maken heeft en de andere dag hebben we materialen bekeken en zelf materialen gemaakt met lokale middelen.
Daarnaast doe ik een project met de child friendly scholen (CFS) in mijn district (dit is een project vanuit Unicef dat wordt uitgevoerd door VSO vrijwilligers). In mijn district zijn er 3 CFS's waar ik bezig ben een resource center op te zetten en hoe deze middelen op en actieve manier te gebruiken.
De scholen in Rwanda hebben veel vakanties, als VSO-er gelden helaas niet dezelfde vakanties, ik heb 29 dagen in totaal. In de eerste vakantie heb ik dan ook voornamelijk gewerkt en mezelf voorbereidt op na de vakantie. Ook heb ik al de eerste gasten mogen ontvangen tijdens deze vakantie, Marleen (zus) en Marcel. Het was gezellig en knus in mijn huis(je) we hebben gekookt op de charcoal, handwasjes ‘gedraaid’ (jaja, heb Marcels ondergoed mogen wassen, op de hand ; ) at een eer) en midden in de nacht (dat is wanneer Rwamagana voorzien wordt van water!!!) water bijvullen want de voorraad ging een stuk sneller.
Ook hebben we gefietst door dorpjes over hobbelende zandwegen (erg pijnlijk aan het ‘vutje’ voor de limburgers onder ons, de rest mag raden wat het betekent ; ) maar mooi) gewandeld in het regenwoud, Nyungwe Forest en een safari gedaan in Akagera NP. We zijn geëindigd in Kigali in koffietentjes en restaurantjes MET sfeer… haha.
Alles gaat dus eigenlijk zijn gangetje. Werk is druk, maar leuk en zeker uitdagend.
DRUK
- Ik bezoek 11 scholen en werk voornamelijk met de basisschool leerkrachten.
- Zet resource centers op in de CFS.
- Zie zoveel dingen waarvan ik denk dat verdient meer aandacht/daar moet ik iets mee:
• de kleuterscholen. Er staan meestal ongeschoolden leerkrachten voor de groep zonder materialen alleen een schoolbord.
• het leesonderwijs. Lezen voor plezier gebeurd zelden in Rwanda. In de lessen wordt er nauwelijks gelezen/tekstboeken gebruikt laat staan dat de leerkracht voorleest.
• organiseren van materialen en hoe materialen op een actieve manier te gebruiken.
• het ‘nieuwe’ (in 2010 uitgekomen!!!) Engelse curriculum is niet aanwezig in alle scholen, wanneer dit er wel is staat het in een kast en weten leerkrachten vaak niet hoe het te gebruiken.
• Engelse taallessen in de vakantie. Het onderwijs is een paar jaar geleden overgegaan van Frans naar Engels wat een heel groot probleem is voor zowel leerkrachten als leerlingen.
LEUK
- De motorritjes naar de scholen.
- Trainingen geven aan de leerkrachten.
- Iedere week ziet er weer anders uit, ik vul mijn werkweek zelf in : )
- Leer allerlei nieuwe mensen kennen op de scholen en op kantoor.
- Spontane uitnodigingen in pauzes om bij mensen thuis samen kookbananen en bonen eten.
- ‘Knutselen’ met rijstzakken en andere materialen om dingen te maken voor in de klas.
- Etc.
UITDAGEND
- De taal. Engels is vaak erg moeilijk dus ik oefen geregeld mijn Frans, mijn Kinyarwanda vordert buhoro buhoro.
- De mentaliteit en discipline van sommige leerkrachten. Je kan gerust in de pauze naar de markt gaan voor maïs meel en dan een half uur nadat je eigenlijk had moeten beginnen rustig aankomen! Je kind meenemen tijdens een training/les geven is ook geen probleem.
- Bezoekjes van Unicef tijdens trainingen om te controleren wat er gebeurt met hun geld.
Buiten werk om doe ik van alles eigenlijk. Met mensen van VSO maar ook met mensen uit Rwamagana zelf. Zo ben ik laatst naar Miss Rwanda geweest, ren ik af en toe in de ochtenden voor werk begint en heb ik zelfs de kerk uitgeprobeerd, wat 1 groot feest is hier. Ik heb te lang niet geschreven om uitgebreid over dingen te schrijven, maar ik heb er wat foto’s bij gedaan om wat meer indrukken te geven van hoe mijn leven er hier uit ziet.
Kortom: Ben druk maar happy!!!
Lieve groetjes uit Rwanda,
Ingrid : )
Ps. Vandaag kan het internet het uploaden van de foto's helaas niet aan, dus wordt vervolgd.
Maar nu, 6 maanden verder kan ik zeggen ‘murugo Rwamagana’ oftewel, ‘Rwamagana is thuis’. Vooral de eerste 2 a 3 maanden, ik kan het niet ontkennen, kon ik af en toe denken ‘damn , waar ben ik aan begonnen???’ Zo probeerde ik in het begin ieder weekend (en ander moment dat zich voordeed) Rwamagana te ‘ontvluchten’, nu ben ik blij als ik een weekend gewoon in Rwamagana kan zijn.
In de 6 maanden dat ik nu hier ben heb ik al 1 schoolvakantie gehad, in juli en augustus en ook komt de nieuwe schoolvakantie in november en december er alweer aan! De periode tussen deze vakanties was druk, maar leuk. Ik heb alle scholen die mij zijn toegewezen (11) bezocht en 2 dagen training gedaan in iedere school met de leerkrachten. We hebben een dag van alles gedaan dat met child centred methodology te maken heeft en de andere dag hebben we materialen bekeken en zelf materialen gemaakt met lokale middelen.
Daarnaast doe ik een project met de child friendly scholen (CFS) in mijn district (dit is een project vanuit Unicef dat wordt uitgevoerd door VSO vrijwilligers). In mijn district zijn er 3 CFS's waar ik bezig ben een resource center op te zetten en hoe deze middelen op en actieve manier te gebruiken.
De scholen in Rwanda hebben veel vakanties, als VSO-er gelden helaas niet dezelfde vakanties, ik heb 29 dagen in totaal. In de eerste vakantie heb ik dan ook voornamelijk gewerkt en mezelf voorbereidt op na de vakantie. Ook heb ik al de eerste gasten mogen ontvangen tijdens deze vakantie, Marleen (zus) en Marcel. Het was gezellig en knus in mijn huis(je) we hebben gekookt op de charcoal, handwasjes ‘gedraaid’ (jaja, heb Marcels ondergoed mogen wassen, op de hand ; ) at een eer) en midden in de nacht (dat is wanneer Rwamagana voorzien wordt van water!!!) water bijvullen want de voorraad ging een stuk sneller.
Ook hebben we gefietst door dorpjes over hobbelende zandwegen (erg pijnlijk aan het ‘vutje’ voor de limburgers onder ons, de rest mag raden wat het betekent ; ) maar mooi) gewandeld in het regenwoud, Nyungwe Forest en een safari gedaan in Akagera NP. We zijn geëindigd in Kigali in koffietentjes en restaurantjes MET sfeer… haha.
Alles gaat dus eigenlijk zijn gangetje. Werk is druk, maar leuk en zeker uitdagend.
DRUK
- Ik bezoek 11 scholen en werk voornamelijk met de basisschool leerkrachten.
- Zet resource centers op in de CFS.
- Zie zoveel dingen waarvan ik denk dat verdient meer aandacht/daar moet ik iets mee:
• de kleuterscholen. Er staan meestal ongeschoolden leerkrachten voor de groep zonder materialen alleen een schoolbord.
• het leesonderwijs. Lezen voor plezier gebeurd zelden in Rwanda. In de lessen wordt er nauwelijks gelezen/tekstboeken gebruikt laat staan dat de leerkracht voorleest.
• organiseren van materialen en hoe materialen op een actieve manier te gebruiken.
• het ‘nieuwe’ (in 2010 uitgekomen!!!) Engelse curriculum is niet aanwezig in alle scholen, wanneer dit er wel is staat het in een kast en weten leerkrachten vaak niet hoe het te gebruiken.
• Engelse taallessen in de vakantie. Het onderwijs is een paar jaar geleden overgegaan van Frans naar Engels wat een heel groot probleem is voor zowel leerkrachten als leerlingen.
LEUK
- De motorritjes naar de scholen.
- Trainingen geven aan de leerkrachten.
- Iedere week ziet er weer anders uit, ik vul mijn werkweek zelf in : )
- Leer allerlei nieuwe mensen kennen op de scholen en op kantoor.
- Spontane uitnodigingen in pauzes om bij mensen thuis samen kookbananen en bonen eten.
- ‘Knutselen’ met rijstzakken en andere materialen om dingen te maken voor in de klas.
- Etc.
UITDAGEND
- De taal. Engels is vaak erg moeilijk dus ik oefen geregeld mijn Frans, mijn Kinyarwanda vordert buhoro buhoro.
- De mentaliteit en discipline van sommige leerkrachten. Je kan gerust in de pauze naar de markt gaan voor maïs meel en dan een half uur nadat je eigenlijk had moeten beginnen rustig aankomen! Je kind meenemen tijdens een training/les geven is ook geen probleem.
- Bezoekjes van Unicef tijdens trainingen om te controleren wat er gebeurt met hun geld.
Buiten werk om doe ik van alles eigenlijk. Met mensen van VSO maar ook met mensen uit Rwamagana zelf. Zo ben ik laatst naar Miss Rwanda geweest, ren ik af en toe in de ochtenden voor werk begint en heb ik zelfs de kerk uitgeprobeerd, wat 1 groot feest is hier. Ik heb te lang niet geschreven om uitgebreid over dingen te schrijven, maar ik heb er wat foto’s bij gedaan om wat meer indrukken te geven van hoe mijn leven er hier uit ziet.
Kortom: Ben druk maar happy!!!
Lieve groetjes uit Rwanda,
Ingrid : )
Ps. Vandaag kan het internet het uploaden van de foto's helaas niet aan, dus wordt vervolgd.
-
23 Oktober 2012 - 19:40
Jacqueline:
wow Ingrid, Je kunt je vast niet meer voorstellen dat je vorig jaar nog op de Piramide werkte. Wat een ander leven heb je gekregen en wat zijn je werkzaamheden veranderd. Wel heel interessant om te lezen.
Ik volg het met plezier en Heleen houdt me ook wel op de hoogte
Hier zitten we nog steeds in hetzelfde ritme....... iedereen klaagt en heeft het druk. Ik ben niet aan het aftellen, maar het is wel mijn laatste jaar.
Geniet van alles, Jacq
-
24 Oktober 2012 - 15:03
Tineke:
Hello miss Ingrid,
Leuk om te lezen wat je allemaal doet, al bevestigt dit voor mij wat je me eerder al hebt verteld en geschreven. Wel fijn om het nog eens allemaal samengevat te lezen, dat geeft echt een duidelijk beeld van wat je daar doet! Het doet me zo aan Nepal denken en hoe alles daar gaat. Inderdaad echt een hele uitdaging (om vooral) de mindset te veranderen en leerkrachten bewust te maken van het belang van materiaal, (voor)lezen, creatief bezig zijn, etc. Ik ben echt supertrots op je wat je allemaal al gedaan hebt en komende periode gaat doen!! Ik ben benieuwd naar de foto's. Keep up the good work, ik spreek je snel hoor! X Tinus -
24 Oktober 2012 - 18:58
Corine Voermans:
Hoi Ingrid,
Goed om weer wat van je te lezen. Ik was al bang dat je verdwaald was in het regenwoud. Fijn om te lezen dat je je draai hebt gevonden en veel plezier hebt in je werk. Die talen zijn jou denk ik wel toevertrouwd, zorg dat je het Nederlands niet verleerd. Ik zie je foto's tegemoet. Zelf sta ik nu 3 dagen in de week voor een 3-4 combinatie. Best pittig voor een SBO-school. 2 dagen ben ik ambulant om de boel op school een beetje te regelen als teamcoördinator. Ik krijg veel positieve reacties op mijn werk dus dat lukt ook allemaal.
lieve groeten van Corine. -
24 Oktober 2012 - 19:25
Kitty:
Hoi Ingrid,
omdat ik pas laat aangemeld ben, dacht ik dat ik iets niet goed had gedaan, ik kreeg geen berichtjes dat je iets geschreven had. Daarna volgde een rotte griep gecombineerd met migraine en eigenlijk zit ik nu pas voor het eerst 'fatsoenlijk" aan mijn pc. Tot mijn vreugde zie ik dat het wel goed gewerkt heeft; dat aanmelden om je reisverslagen te lezen, want vandaag kan ik er weer een lezen, jippie!!
Wat ik eigenlijk mis in de verhalen, is wat jij van hén leert...
Elke cultuur/ bevolkingsgroep of hoe je het ook wilt noemen, leeft op de manier en doet de dingen die hun leefklimaat/-omgeving eist.
De aboriginels kunnen bv. prima overleven in de woestijn omdat ze kijken naar de vegetatie/ kenmerken(?) en weten dan dat op zo'n plek, weliswaar een halve meter diep in de grond, water te vinden is.
De indianen hadden bv. de aardappels lang voordat wij ervan gehoord hadden enz.
Afrika, dat inmense continent, en waar de eerste mens vandaan komt, moet toch ook zoiets hebben?
Ik ben mezelf aan het inlezen over Afrika omdat ik naar lard ga in December (behalve de tijd dat ik ziek was, natuurlijk) en ben nog niet echt zo'n dingen tegengekomen. Ik laat 't je weten, haha...
Misschien klink ik iets te filosofie's, t zal wel van de griep zijn gekomen; veel tijd gehad om na te denken, zullen we maar zeggen..
Heb je de nieuwtjes uit Roermond al gehoord, Josje van Rey weg wegens corruptie; hele vvd weg incl. boegbeeld dhr.Dré Peters. enne Sinterklaas komt aan in Roermond; misschien word hij wel verwelkomt door die andere bisschop...met zijn hulp bisschopje, haha.
Tot de volgende keer, ingrid. Mocht je zin hebben in Johannesburg in December, dan roept u maar, gaan we iets regelen...
-
25 Oktober 2012 - 13:31
Lucie Pieters:
Hoi Ingrid,
Ik kwam vanmorgen jouw moeder tegen en die vertelde dat je in Rwanda werkte. Ik vind het fantastisch dat je dit doet. Ik heb je laatste verslag met aandacht gelezen. Ongelooflijk, dat er nog zo onderwijs gegeven wordt. Het is goed voor een leraar in Nederland om nog eens te horen hoe dat in andere landen gebeurt. Dat zet je weer eens met beide benen op de grond en doet je beseffen hoe luxe wij het hier hebben met alle hulpmiddelen die ons ter beschikking staan. Het zal van jou een enorme creativiteit vergen om te zorgen dat er daar waar je werkt een omslag komt, zowel in mentalitiet als in de manier van lesgeven. En dan de lesmaterialen nog! Geweldig, dat enthousiasme van jou. Ik blijf je volgen en wens je heel veel succes! Je juf van vroeger.......
Lucie Pieters -
05 November 2012 - 15:05
Marjo Van Der Valk:
Ha Gridje,
Wat een super inkijk in je bestaan van nu zeg. Haast niet te vatten dat er nog zulke enorme verschillen zijn. Dan lijkt het meeste waar wij ons hier druk over maken echt een futaliteit. Het moet een enorm goed gevoel geven dat je daar echt iets toevoegt voor de kinderen. Ze zullen vast heel blij zijn met zo'n lieve en enthousiaste collega/juf.
Ook goed te horen dat Rwamagana nu als een thuis voelt en je niet meer de behoefte hebt het in je vrije tijd steeds te ontvluchten. Immers oost west thuis best, toch :-)
Ook gezellig dat er nu wat mensen zelf komen kijken hoe je het maakt en je zo niet het Limburgs verleert.
Ik blijf met veel interesse je belevenissen volgen dus kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes,
Marjo -
05 November 2012 - 20:49
Marleen:
Hey Ingrid,
Mooie foto's. Je ziet dat de leraren er plezier in hebben. Kan ook niet anders met al die creativiteit van jou ;)
Groetjes, Marleen -
05 November 2012 - 20:49
Marleen:
Hey Ingrid,
Mooie foto's. Je ziet dat de leraren er plezier in hebben. Kan ook niet anders met al die creativiteit van jou ;)
Groetjes, Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
